Wat doen we?

 

Activiteiten

• Kilimanjaro 2014

• Kilimanjaro 2017

• Loempia's

 

Tuchifo Tanzania

• De oprichters

• De kinderen

• De staf

 

Outreach projecten

Tumaini helpt niet alleen kinderen die wees zijn of waarvan de ouders de kinderen hebben verstoten, maar ze helpen ook mensen uit het dorp zelf, USA River. Regelmatig vinden er huis bezoekenplaats bij gezinnen die moeilijk rond kunnen komen of geen geld hebben voor medische zorg. Er komen vaak aanvragen binnen of Mama Dee en Oddo even willen gaan kijken bij een gezin. De hulp die geboden wordt, verschilt enorm per gezin. Het ene gezin heeft wekelijks wat voedsel nodig, sommige kunnen het school geld niet betalen en andere hebben niet de financiële middelen om naar het ziekenhuis te gaan. Als een gezin in nood is, wordt er gekeken of ze het gezin zelf kunnen helpen, zo niet dan zoekt men naar externe financiële middeleni. Als vrijwilliger bij Tumaini heb je vaak de kans om mee te gaan op huisbezoek en pas dan zie je waar de kinderen in het weeshuis vandaan komen. Op deze plaatsen kom je alleen als je mensen kent die weten waar deze behoeftige mensen wonen.

 

Tumaini Nederland probeert deze projecten te helpen. Er is niets beters dan een gezin te helpen zodat de kinderen goed kunnen opgroeien bij de eigen vader of moeder. De liefde die de ouders geven, kan nooit beter zijn dan de liefde die er is in het weeshuis.

 

Outreach Mulki en Busaina

Mulki en Busaina: twee weesmeisjes die begin 2013 samen met hun oma Bibi Flora in een klein hutje leven. De meisjes zijn ondervoed en Mulki’s linkeroog is beschadigd door een ongeluk. Er is geen vader in het gezin; moeder is jaren geleden vertrokken en heeft haar dochters bij hun oma achtergelaten. En Bibi Flora is HIV-positief. Omdat dit in haar omgeving bekend is, wordt dit kleine gezin door de gemeenschap van het dorp waar ze eerst wonen, uitgestoten. Zo komt Bibi Flora met haar twee kleinkinderen van toen der tijd zes en zeven jaar naar USA River, in de hoop hier een iets beter leven op te kunnen bouwen. Een buurman, die medelijden heeft met de beroerde omstandigheden waarin dit gezin leeft, brengt ze in contact met Tumaini.

 

Dat is precies in de periode dat de Nederlandse vrijwilligster Minke uit Wageningen in Tumaini verblijft. Minke trekt zich het lot van de meisjes en hun oma gelijk aan. Als eerste wordt er gezorgd voor goede maaltijden en kunnen de meisjes in de klas van Tumaini deelnemen. Omdat Tumaini echt helemaal vol zit, wordt er besloten tot Outreach: het sponsorgeld dat Minke voor haar vertrek met behulp van haar oude atletiekclub Pallas67 heeft verzameld, is voldoende om een beter huis te huren en dit in te richten met de allernoodzakelijkste spullen. De meisjes krijgen ‘nieuwe’ kleren, worden medisch onderzocht en Mulki’s oog geneest. Alle drie de dames herstellen dankzij al deze hulp gelukkig snel.

 

Bij haar vertrek heeft Minke beloofd dat ze dit gezin in de Outreach zal blijven ondersteunen, zodat de huur betaald kan blijven worden en er gegarandeerd geld voor eten en school is. Hierdoor nemen de toekomstkansen voor Mulki en Busaini toe. Daarbij heeft Minke steun gekregen van Robert en Ivonne die een jaar later in tumaini langskwamen en ook met dit gezin te doen kregen.

 

En hoe gaat het nu met de meisjes? Mulki en Busaina blijken heel slim te zijn maar hadden mede hierdoor wat opstartproblemen in hun nieuwe klas. Doordat het niveau te laag is en ze zich vervelen zijn er wat akkefietjes met andere kinderen. Na meerdere waarschuwingen word Mulki voor een jaar naar een andere school in de buurt gestuurd. In december 2014 mag ze terugkomen. Mulki en Busaina zitten nu allebei op Amani, de privé school waar de kinderen van Tumaini heen gaan als ze in de 3de klas komen. Mulki zit nu in de derde klas en Busaina heeft een klas overgeslagen en zit in de vierde klas.

 

Kikwe family

Toen ik, Kris, in december 2013 in Tumaini was, had ik de kans om mee te gaan naar een outreach project. Samen met Oddo en 3 andere vrijwilligers gingen we naar een moeder met 7 kinderen, waarvan de man enkele jaren geleden was overleden. Dit was de enige informatie de we hadden voordat we vertrokken.

Het gezin woont op 30 minuten rijden van het weeshuis, in een gebied waar niet veel andere mensen wonen. Het huisje waarin ze woonden was verschrikkelijk. Een modder hut die bijna op instorten stond. De moeder was die dag niet thuis, ze liet 3 jongens de hele dag achter en het enige wat ze hadden was een pot met pap. De jongste was 1,5 jaar en de andere waren rond de 8 & 10 jaar. Zij hadden de zorg voor het jongste kind. Moeder moest iedere dag vroeg weg en kwam laat thuis om werk te zoeken om zo haar kinderen te onderhouden. De andere kinderen waren aan het werk of bij familieleden. Het jongste kind had helemaal geen energie. Er zat geen leven in het klein lichaampje en het enige wat hij deed was voor zich uitstaren. De kinderen waren vies en hadden kleren aan met gaten. Tevens hadden ze veel honger en dorst. Samen met de andere vrijwilligers hebben we ze te eten en drinken gegeven.

 

Moeder was hard bezig om een nieuw huisje te laten bouwen voor haar en haar kinderen. Ze had een groot stuk grond en heeft daar een deel van verkocht om zo een nieuw huis te kunnen betalen. Ze had genoeg geld om dit volledig af te laten maken. Echter de timmerman is er met het geld vandoor gegaan. Het enige wat er stond waren muren van cement en een dak. Ze deed er nu alles aan om zoveel mogelijk geld te verdienen. Het loon is echter laag en zorgen voor eten was al een grote opgave. Toen we weer naar terug naar Tumaini reden, wist ik zeker dat ik dit gezin wilde helpen.

 

Tumaini Nederland heeft Mama Dee geld gegeven om dit gezin te helpen. Er is een vloer gestort, er zijn ramen geplaatst, stukken muur zijn vervangen omdat de timmerman te weinig cement had gebruikt, er zijn stapelbedden geplaatst met muskietennetten, er is een deur gezet, en het gezin heeft een aantal huishoudelijke artikelen gekregen. Moeder is ontzettend dankbaar en ze hoeft nu niet meer 7 dagen in de week van huis om werk te zoeken. Mama Dee heeft haar geholpen met het opzetten van een eigen bedrijfje in het verkopen van groente. Alle kinderen zijn tevens medische gecheckt en gaan naar school.

 

Regelmatig komt moeder nu nog naar Tumaini om haar vorderingen met Mama Dee en Oddo te bespreken. Ze was ontzettend blij toen haar jongste zoon ging lopen, hij zit nu vol met energie en is een vrolijk kind geworden.

Het huisje voor (links) en na de aanpassingen

 

 

Het Kikwe gezin

Mama Zainubu

Mama Dee & Oddo hebben vele huisbezoeken gedaan, maar er waren er slechts een handvol slechter aan toe dan dit gezin. De tante van Mama Zainubu vroeg Tumaini om hulp om haar nicht en 6 kinderen te helpen.

 

Mama Zainabu is een alleenstaande moeder die HIV+ is, tevens zijn haar 2 jongste kinderen HIV+, de 2-jarige Rukaiya en de 1-jarige Sumaiya. De moeder en de 2 kinderen zijn ernstig ziek, haar andere 4 kinderen zijn relatief gezond. Het gezin leeft in een huisje met slechts één kamer. Alle kinderen en moeder slapen in één bed, het oudste kind leeft bij familie zodat hij naar school kan gaan. Het enige bezit dat ze hebben is een bed, 2 stoelen, een kleine tafel en een handvol aan keukenartikelen.

 

Met HIV/aids is enigszins een goed leven te lijden als de juiste medicatie en voedsel beschikbaar is. Bij dit gezin is beide niet het geval. Mama Zainabu, slechts 28 jaar, heeft een tumor in haar maag en heeft een operatie nodig. Ze is echter zo slap dat dokters haar niet willen opereren omdat ze bang zijn dat ze zal overlijden om de operatietafel.

 

Het doel van Mama Dee was dit gezin te helpen door ze te verhuizen naar een beter huis, medische zorg voor de 2 kinderen met HIV en de moeder en ervoor zorgen dat op zijn minst één kind naar school kan gaan. Het gezin leefde in Arusha in een gebied waar je liever niet wil komen. De huizen staan tegen elkaar gebouwd, er is veel modder, vuilnis ligt overal en er is geen boom te zien. Er was geen toilet en de kans was dan ook groot dat plassen gewoon in het huis werd gedaan. Het stonk er enorm en de kinderen & Mama Zainabu waren ontzettend vies. Moeder was te ziek om te werken en lag samen met haar 2 jongste kinderen in bed. Haar 6 jaar oude zoon hielp waar hij kon. Haar buren maakte iedere dag wat te eten voor het gezin om ze in leven te houden.

 

Met hulp van Tumaini Nederland is het gezin verhuisd naar een huis met 3 slaapkamers, een woonkamer en een keuken. Ze wonen nu aan een doorgaande weg zodat moeder en de kinderen makkelijk het ziekenhuis kunnen bereiken. In samenwerking met Tumaini België en sponsors uit Canada zijn alle kinderen tevens gecheckt door een arts en zijn er een aantal huishoudelijke artikelen gekocht. In toekomst wil Mama Dee ervoor zorgen dat een aantal kinderen nog naar school kunnen en volledig gesponsord worden om dit te kunnen betalen.